του Κωστή Δ. Κουριδάκη
ανεξάρτητου δημοτικού συμβούλου Δήμου Διονύσου
Διαβάζω διάφορα κείμενα που αφορούν σκέψεις και προβληματισμούς γύρω από τα αυτοδιοικητικά του Διονύσου και αναρωτιέμαι, αν οι Δημότες , έχουν την διάθεση, το χρόνο, η ακόμη και το ενδιαφέρον, έστω, να τα διαβάσουν!
Αυτός είναι ο πρώτος ανασταλτικός παράγοντας που με προβληματίζει στο αν πρέπει να γράφονται όλα αυτά. Ο δεύτερος και ουσιαστικότερος είναι, η πεποίθηση που έχω ότι, η στάση και η συμπεριφορά του καθενός από εμάς είναι πολύ πιο ενημερωτική και «λέει» περισσότερα από τα κείμενα.
Έχω πει και γράψει ότι η μη συμμετοχή στα κοινά είναι συνενοχή στα κακώς κύμαινα. Είναι τιμωρία όλων μας, η παραχώρηση της διοίκησης στους μη ικανούς, στους μη έντιμους, στους μη εμπνευσμένους. Οι περισσότεροι έχουμε διαπιστώσει ότι πολλοί από αυτούς που απαρτίζουν τις «πολιτικές δυνάμεις» και τις «τάσεις», είναι σφετεριστές των πολιτικών χώρων. Οι επικρατούσες αντιλήψεις δεν οδήγησαν τον τόπο μας σε ασφαλή μονοπάτια. Η ανάπτυξη του Δήμου μας και η καλυτέρευση του βιοτικού μας επιπέδου, απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας. Η ανατροπή της σημερινής κατάστασης μπορεί να γίνει μόνο με νέες αντιλήψεις, με νέα αισθητική, με πάθος, σθένος και όραμα.
Αυτός είναι ο πρώτος ανασταλτικός παράγοντας που με προβληματίζει στο αν πρέπει να γράφονται όλα αυτά. Ο δεύτερος και ουσιαστικότερος είναι, η πεποίθηση που έχω ότι, η στάση και η συμπεριφορά του καθενός από εμάς είναι πολύ πιο ενημερωτική και «λέει» περισσότερα από τα κείμενα.
Έχω πει και γράψει ότι η μη συμμετοχή στα κοινά είναι συνενοχή στα κακώς κύμαινα. Είναι τιμωρία όλων μας, η παραχώρηση της διοίκησης στους μη ικανούς, στους μη έντιμους, στους μη εμπνευσμένους. Οι περισσότεροι έχουμε διαπιστώσει ότι πολλοί από αυτούς που απαρτίζουν τις «πολιτικές δυνάμεις» και τις «τάσεις», είναι σφετεριστές των πολιτικών χώρων. Οι επικρατούσες αντιλήψεις δεν οδήγησαν τον τόπο μας σε ασφαλή μονοπάτια. Η ανάπτυξη του Δήμου μας και η καλυτέρευση του βιοτικού μας επιπέδου, απαιτεί αλλαγή νοοτροπίας. Η ανατροπή της σημερινής κατάστασης μπορεί να γίνει μόνο με νέες αντιλήψεις, με νέα αισθητική, με πάθος, σθένος και όραμα.
Πολιτική είναι η συμμετοχή των πολιτών στα κοινά. Δεν είναι η παραχώρηση της ευθύνης αυτής, σε μισθοφόρους πολιτικούς, η σε κατ΄ επάγγελμα πολιτικούς, που διαθέτουν, το χρόνο, το χρήμα η την σκοπιμότητα. Ο ρόλος των Δημοτών δεν τελειώνει με την ψήφο τους στις εκλογές, είτε αυτή είναι συνειδητή είτε καθοδηγούμενη. Ο ρόλος τους πρέπει να είναι κυρίαρχος, στην άσκηση της διοίκησης, στην στρατηγική επίλυσης των προβλημάτων και στον καθορισμό αναπτυξιακών στόχων.
Η μέχρι τώρα εμπειρία των περισσοτέρων μας, είναι τουλάχιστον κακή. Πρέπει να ανατρέψουμε αυτήν την κατάσταση, πρέπει να αναστραφεί η κατηφορική, καταστροφική πορεία. Η κατηφόρα δεν χρειάζεται δύναμη ούτε ενέργεια. Δύναμη και ενέργεια χρειάζεται όταν θες να κολυμπήσεις κόντρα στο ρεύμα, όταν θέλεις να ανέβεις στην κορυφή με τα χέρια σου και όχι ως αλεξιπτωτιστής. Η δύναμη υπάρχει στην ενότητα και την θέληση των πολλών να αντιστρέψουν την πορεία.
Έκθεση ιδεών μου θυμίζω, αλλά πιστεύω στην δύναμη της απλότητας, της ειλικρίνειας, της εντιμότητας και του πάθους. Η Σοφία, που έχουν οι πρεσβύτεροι, η Πίστη και η Ελπίδα των νεώτερων , η Αγάπη όλων μας για τον τόπο μας, είναι αυτά που θα μας κάνουν να συναντηθούμε στη κοινή πορεία για ένα καλύτερο αύριο.
Τα πολλά λόγια είναι φτώχια λέει ο σοφός λαός! Τα κείμενα αρχών και οι διακηρύξεις, είναι συνήθως ευχολόγια, γεμίζουν τις σελίδες αλλά δεν αγγίζουν τις καρδιές του κόσμου. Εντυπωσιάζουν χωρίς να εμπνέουν. Η στάση μας και οι συμπεριφορές μας, στην οικογένεια μας, στις παρέες μας, στην κοινωνία , θα μπορέσουν να εμπνεύσουν τους γύρω μας. Απλά σοφά ρητά που πρέπει να έχουμε συνέχεια στο νου μας: «δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι» και «η ισχύς εν τη ενώσει».
Ο μεγαλύτερος εχθρός της προόδου είναι η ψευδαίσθηση ότι προοδεύουμε. Ο Τζων Λένον είχε πει: « ένα όνειρο που το ονειρεύεσαι μόνος σου, είναι απλώς όνειρο. Ένα όνειρο που το ονειρεύεσαι με άλλους είναι πραγματικότητα». Ας ονειρευτούμε ένα καλύτερο αύριο όλοι μαζί για να αλλάξουμε τον τόπο μας.
Το να εκτιμούμε αυτούς που σκέπτονται διαφορετικά μας οδηγεί στην συναντίληψη. Τα λάθη μας είναι η πείρα μας, ας αναλογιστούμε τι έχουμε κάνει μέχρι σήμερα και ας οργανώσουμε και παλέψουμε το παρόν για να προσδοκούμε ένα λαμπρότερο μέλλον.
(Το άρθρο αυτό δημοσιεύθηκε στη μηνιαία εφημερίδα
ΟΔΟΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ, τεύχος Νοεμβρίου 2012)
