Άρθρο του Προέδρου της Δημοτικής Παράταξης
«Συμμαχία για τον Πολίτη»
Η ραγδαία ανάπτυξη της πληροφορικής έχει φέρει και στην κοινωνία μας
μια σειρά από νέες κατακτήσεις και δεδομένα.
Έτσι για παράδειγμα σε κυβερνητικό, κεντρικό πολιτικό επίπεδο, οι
διαδικασίες και οι δυνατότητες που δίνονται μέσω του “e-gov”
δίνουν στους πολίτες τη δυνατότητα να βλέπουν τι νέο αναπτύσσεται στη χώρα, να
συμμετέχουν μέσω διαβούλευσης σε θέματα που τους αφορούν, αλλά και να
εξυπηρετούνται (υπηρεσίες διάφορων υπουργείων και κρατικών οργανισμών) μέσω των
απεριόριστων δυνατοτήτων που τους δίνει η πληροφορική.
Επίσης πολλές επιχειρήσεις του τριτογενούς τομέα, παροχής
υπηρεσιών, όπως οι τράπεζες, οι τηλεπικοινωνιακοί οργανισμοί κλπ., δίνουν τη
δυνατότητα σε όσους θέλουν να χρησιμοποιήσουν κάποιες από τις υπηρεσίες ή τα
προϊόντα τους μέσω των ηλεκτρονικών υπολογιστών.
Και αν όλα τα παραπάνω είναι σημαντικά στοιχεία του «άπειρου
κόσμου» της τεχνολογίας και της πληροφορικής δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ή να
δεχθούμε την ύπαρξη και λειτουργία μιας παρόμοιας «e-
……» λογικής στον τομέα της πολιτικής.
Στο Δήμο Διονύσου έχει αναπτυχθεί και τείνει να γίνει μάστιγα ένα
δίκτυο «e-πολιτικής» και έχουμε ένα «e-δημότη»
που προσπαθεί ετσιθελικά να αντικαταστήσει την πραγματική πολιτική λειτουργία της
κοινωνίας με «εξ αποστάσεως» μηνύματα και ανακοινώσεις.
Η λειτουργία του δικτύου «e-πολιτικής»
είναι απλή μεν αλλά δε μπορεί να γίνει αποδεκτή.
Δηλαδή:
Ø Μπορείς να
διαμένεις σε οποιοδήποτε σημείο της επικράτειας (π.χ. στην Πελοπόννησο ή τη
Μακεδονία) και μέσω ενός δικτύου πληροφόρησης (που μπορεί να είναι και ένα
άτομο), που εσύ έχεις διαλέξει, δημιουργείς ένα «ψεύτικο» και «παραμυθένιο» πολιτικό
περιβάλλον με πληροφορίες που το «δίκτυο» σου δίνει όπως βέβαια αυτό το κατάλαβε
ή νομίζει ότι το άκουσε.
Ø Βλέπεις για παράδειγμα «ωσμώσεις» και «κρίσιμες μάζες», φαντάζεσαι πλασματικές συναντήσεις συνεργασιών, γράφεις για δομές,
αρχές, αξίες αλλά και ονομασίες Παρατάξεων «δανεισμένες» από ένα άλλο πραγματικό
πολιτικό σχηματισμό που έχει δοκιμαστεί και κριθεί (αρνητικά ή θετικά) μέσα από
τη «βάσανο» των εκλογικών διαδικασιών, προσδοκάς την κοινωνική και πολιτική
σύγχυση.
Για να πετύχεις στο στόχο σου χρειάζεσαι επίσης και ένα δίκτυο
παραληπτών που έχεις παράτυπα «κατακρατήσει» από άλλες προηγούμενες δράσεις στις
οποίες απλώς συμμετείχες και μέσω αυτού «βομβαρδίζεις» συνεχώς τους «άμοιρους»
αποδέκτες με άχρηστες και φανταστικές πληροφορίες που μόνο στο δικό σου «ψευδεπίγραφο»
και «μικρό – κόσμο» συμβαίνουν.
Και ακριβώς εδώ είναι το επικίνδυνο. Ο πολίτης καθίσταται «απλός
θεατής» σε ένα έργο που «πολιτικοί», «πολιτικάντηδες» αλλά και «e-παραμυθάδες»
του πλασάρουν. Κλείνεται ολοένα και
περισσότερο στον εαυτό και τα προβλήματα του. Διαπιστώνει
συνεχώς ότι το χρησιμοποιούν και τον περιπαίζουν. Αποστρέφεται την πραγματική Πολιτική που η σωστή εφαρμογή της είναι
βασικό στοιχείο λειτουργίας της ίδιας της Δημοκρατίας μας. Τουλάχιστον μακάρι
να διασκεδάζει με αυτά τα «e-αστεία».
Υπάρχει αντίσταση; Υπάρχει λύση;
Ασφαλώς και αυτή είναι απλή: Διαγράφουμε
τα μηνύματα του «e-παραμυθά – δημότη», συμμετέχουμε
ουσιαστικά, κρίνουμε θέσεις, κατακρίνουμε πολιτικές που δεν οδηγούν
πουθενά, αποφασίσουμε για την
κοινωνία και την πόλη μας με πραγματικές
πληροφορίες γνώσης, φτιάχνουμε τη
ζωή μας πάνω σε υγιείς βάσεις.
Παναγιώτης Βορριάς
