Κάποιες σκέψεις –προτάσεις , με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Τρίτη
Ηλικία
Την Τρίτη ηλικία την προσδιορίζει εκτός από την συνταξιοδότηση , η
βοήθεια κάθε μορφής που προσφέρει στα παιδιά και στα εγγόνια. Το Καφενείο, η συζήτηση ,οι μουσικοχορευτικές εκδηλώσεις ,οι
εκδρομές και τα θαλάσσια μπάνια με το ΚΑΠΗ.
Θα μπορούσε όμως να είναι και η μεταφορά εμπειρίας και γνώσης σε
συνομήλικους και νεότερους, παραδοσιακών
δεξιοτήτων , όπως το κέντημα , το
πλέξιμο το ράψιμο κ.α.
Θα μπορούσε ακόμη να είναι η υιοθεσία από κάθε ΚΑΠΗ, ενός κοινοτικού χώρου , όπως
μιας παιδικής χαράς , ενός πάρκου ή μιας
πλατείας, όπου με την δική τους συμπληρωματική
συμβολή θα φρόντιζαν με βάψιμο και
κηπουρική περιποίηση , εθελοντικά, τέτοιους χώρους . Εννοείται, με υλικά που θα τους
χορηγεί ο Δήμος μέσω της ΕΣΤΙΑΣ.
Κατά την άποψη μου , έτσι , μπορούν
να επιτευχθούν μια σειρά στόχοι για τους
ηλικιωμένους, όπως η δραστηριότητα , η κινητικότητα ( όχι με την έννοια που ακούγεται στις μέρες
μας ), η δημιουργία και η προσφορά, όπως και η αντίσταση στην ΑΝΟΙΑ.
Αλλά και στους νεότερους ,στα
παιδιά και στα εγγόνια που είναι χρήστες αυτών των χώρων θα δημιουργήσει ένα αίσθημα σεβασμού για
αυτούς τους χώρους , και θαυμασμού για ότι οι παππούδες και οι γιαγιάδες τους
έκαναν για να απολαμβάνουν όλοι . Ένα παράδειγμα
αγάπης προς τα κοινά και τον τόπο, που λείπει από την κοινωνία μας .
ΘΑΝΑΣΗΣ ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Δημοτικός Σύμβουλος
